* تقدیم خاک پای تو ....

خالت    به    چهره   کودک   هندو   در آفتاب
کی   می شود    سیاه   نبیند      گر آفتاب؟

ریزد    عرق    ز تاب  می از گیسویت به رخ
یا    ریخته     به    دامن  شب    اختر آفتاب؟

ابرو    هلال گونه   به  گونه ت  کشیده  تیغ
یا    در افق  نهاده    به   جا    خنجر آفتاب؟

خورشید را   اگر ز رخت  نیست  کسب نور
ازچیست کاینچنین شده است انور آفتاب؟

شب شمع عارضت چوشودجلوه گر،زشرم
هر  صبح   چهره   بر   نکند       دیگر آفتاب

بر خاک پات چهره چومن سوده است ماه
بگرفته   چتر   مهر   تو   را    بر سر آفتاب

سیرنگ حسن تو چو کند جلوه رنگ رنگ
پروا    کند   از    آن   ،  نگشاید   پر آفتاب

از پادشاه حسن تو  بر  سر چوتاج یافت
تقدیم  خاک  پای  تو   کرد   افسر آفتاب

از   سردی    خماری خود  تا  رها شود
پر    می کند   از آتش دل   ساغر آفتاب

دیدم    تو    را   و   بیشترم آشکار شد
کز   ذرّه   است پیش رخت کمتر آفتاب.